De Jeugdzorgkwestie

De Jeugdzorgkwestie is strafrechtelijk van aard. Jaar in jaar uit worden rapporten geproduceerd die wijzen op een groot jeugdzorgprobleem. Dit probleem bestaat uit de criminele uitvoeringspraktijk. Alles bij elkaar genomen kwalificeert de werkwijze van de jeugdhulp als gedwongen verdwijning van minderjarigen of althans mensenhandel. Waarom het precies deze feiten betreft staat toegelicht in het Rapport Jeugdzorg van 17 augustus 2014 van de jihadist van dienst. De stempel van het Arrondisements parket met bevestiging van ontvangst staat drie dagen later op het voorblad gedrukt.

Er is een hele waslijst met rapporten verschenen waaruit evident blijkt dat het niet zo verder kan met de jeugdzorg en de kinderbescherming. Het Openbaar Ministerie dient in te stappen en zaken ter hand te nemen. Het Openbaar Ministerie is op grond van het personen- en familierecht ook bevoegd tot het vorderen bij de kinderrechter van een OTS of UHP. In het systeem van de wet bestaat geen geldige reden hiervoor particuliere organisaties verantwoordelijk te maken of een monopoliepositie te verlenen.

Kinderbescherming is een kwestie van openbare orde. Daarom in de eerste plaats een zaak van de politie. Nu verliest de politie het contact met de jeugd omdat de “jeugdzorg ertussen zit”. In ieder geval moeten de misstanden in de jeugdhulp strafrechtelijk worden aangepakt omdat het zeer ernstige misdrijven zijn waarbij de jeugd juist wordt benadeeld in plaats van geholpen. Ook kinderen of jongeren die door omstandigheden hulp nodig hebben krijgen niet de jeugdhulp die hen helpt!

Doneren aan de Jihad Legal in verband met het jeugdzorgprobleem is vooral ook interessant voor boze vaders en ouders die zich verzetten tegen de werkwijze van de jeugdzorg. Voor optimaal profijt worden mensen met jeugdzorgnijd aangemoedigd anderen aan te sporen om via Jihad Legal aan de Kwestie Jeugdzorg te doneren, en deze informatie onderling en via sociale media te delen. Voor het subliminale effect daarbij wordt de donateur geadviseerd Jeugdzorg, de kinderbescherming en hun medewerkers onbesproken te laten in de sociale media en hen geen enkele gelegenheid te geven.

.